birer askeri sistem alışkanlılarıdır. İşin kötüsü basit ve fakat işleyen bir sistem olduğu için kullanılagelmiştir ve aynen devam etmektedir. Sonra insanlarımızın niye birbirlerine saygısı olmadığını düşünürüz.
Saygıyı tek yönlü bir olguymuş gibi algıladığımızı sanıyorum ve şunun da bir etkisi olduğu inancındayım:
"Türküm, doğruyum, çalışkanım, yasam: Küçüklerimi korumak büyüklerimi saymak..."
Ben ortadaki insan olarak küçüklerimi koruyayım ama saymayayım, büyüklerim de beni korusunlar ama saymasınlar, benim küçüğüm ben ona saygı duymadığım halde bana saygı duysun büyüğüm çünkü (ve gider böyle). E ama ben küçüğüm ulan sen bana saygı duymayı öğretmezsen ileride ben sadece büyüklerime saygı duyacağım ama götüm kalkıp kendimi büyük görürsem ne olacak? Zaten hepimiz sultanların çocuklarıyız burnumuz bir karış havada. Herkes kendi krallığını ilan etmekle meşgul.
"İnsan faktörü" negatif bir kavrammış demek ki.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder